Veel bezigheden hebbende waardoor de tijd vliegt

Wat gaat de tijd toch ontzettend snel voorbij! Nu is het alweer 14 dagen geleden dat ik het vorige bericht schreef. Er is ook veel gebeurd ondertussen. Het dagelijkse leven neemt mij erg in beslag. Natuurlijk is er het werk, de revalidatie, maar ook allemaal leuke en gezellige dingen. Vorige weekend hadden we het jaarlijkse familieweekend. Met de hele familie komen we dan bij elkaar, gezellig alles samen doen. Praten, eten, kaarten, brocantes bezoeken, mooie dingen kopen [ik zal mijn aankoop nog wel eens plaatsen, ik vond het erg mooi], nog meer praten en praten. Ontzettend gezellig om iedereen weer eens te zien. Nu mijn moeder er ook niet meer is vallen vaste tijden waarop je elkaar zag, helemaal weg. Het komt nu aan op incidentele bezoeken en dus het familieweekend. 

Ook was er de Carmina Burana in het Westerkwartiers. Een symfonieorkest samengesteld door leerlingen en docenten van Kunstbedrijven, een samengesteld koor en drie solisten. Erg leuk om mee te maken, omdat er allerlei bekenden van ons mee deden. 

Er was een bbq van vrienden die we lange tijd niet gezien hadden. Ook weer veel bijpraten natuurlijk. 

Er was het optreden van de Biggle Baggle Big Band waar man- en zoonlief in dirgeren en meespelen. Tijdens het musiceren was er een lopend buffet. Erg leuk, lekker en gezellig. Oude tijden herleefden door de big band muziek. Sinds januari is deze band opgericht en ze speelden prachtige muziek. Vroeger had DH ook een big band, maar hij is daar in de jaren 90 mee opgehouden. Nu dus weer een nieuwe band. Heerlijk. 

Je begrijpt dat er van handwerken niet veel terecht komt. Toch ben ik al weer een stukje gevorderd met mijn tulpenlap. Zie onderstaande foto. 

Er was er ook iemand jarig en daar moest ook een kaartje voor gemaakt worden. Mijn DH's tante Antje werd 90 jaar en ik maakte een "A"-tje voor haar. Even leuk tussendoor. En voor haar ook natuurlijk. 

En zo vliegt de tijd voorbij. Morgen alweer 1 juli. Het is nog steeds te koud voor de tijd van het jaar. Veel hebben we nog niet buiten kunnen zitten, maar wat niet is kan nog komen. We houden de moed erin! 

Fijn weekend gewenst. 

Naar Leeuwarden

Gisteren ben ik naar Leeuwarden geweest. Ik was alleen thuis en bedacht me dat ik mooi het een en het andere met elkaar kon combineren. Onze DS woont in Ljouwert en daar was ik al een tijdje niet geweest. En ik wist ook van Museum Het Pakhuis dat daar een fraai expositie was over de Friese merklap, rode schoollapjes, Biedermeier borduurwerk en aanverwante kantklos- en naaispullen. 

Eerst ben ik naar de expositie geweest. Ik trof het, want de eigenaresse gaf een hele rondleiding langs al het mooie spul. Van alles was er te zien. Ook hele bijzondere mooie voorwerpen. Er waren zo'n dertig merklappen te zien gebaseerd op de commercial van Douwe Egberts. Tijdens deze reclameboodschap zag je op de achtergrond een merklap hangen. Dit leidde in handwerkland tot een zoektocht naar het patroon en het origineel. Uiteindelijk is dit allemaal gevonden en dit inspireerde diverse handwerksters tot het maken van deze lap, al dan niet met eigen inbreng. Het patroon staat op de blog van Berthi Smith en zij opende ook de expositie in Leeuwarden. Ook zag ik de originele merklap uit 1786, mooi dat zoiets na zoveel jaar nog in zo'n staat is. Leuk om te zien hoe iedereen het op haar eigen manier interpreteerd. 

De lap met kleuren die het dichtst bij het origineel komt. 

Allerlei verschillende toepassingen in diverse kleuren. De meest bijzondere, niet op de foto, was een zwarte lap geborduurd met gemeleerde gouddraad. Heel erg bijzonder. 

Deze lap is geborduurd met de zogenaamde regenboogkleuren.  Deze sprak mij ook erg aan. 

Verder was er dus nog allerlei ander borduurwerk te zien. Boeiend om te bekijken allemaal. Er was iemand van de redactie van "Merkwaardig" dus daar komt het hele verhaal van de rondleiding wel in te staan. Dus later nog eens nagenieten. 

Tot vier uur heb ik hier rondgekeken. Daarna ging ik naar onze DS. We hebben gezellig gepraat, wat veranderingen bekeken en heerlijk lasagna gegeten. Na het avondeten gingen we weer op Leek aan. Zo had ik een prachtige dag. En nu breekt de nieuwe werkweek weer aan. Nog even en het is zomervakantie. De temperaturen zijn al zomers, dus dat kan nog wat worden.  

Waar bloggen toe leidt en de tuin in ontwikkeling

Ik ben al een aantal jaren aan het bloggen en waar dat toe leidt zal ik je duidelijk maken in het volgende verhaal. Onlangs meldde ik mij aan bij Pinterest en dan kom je allerlei interessante zaken tegen. Veel op handwerkgebied natuurlijk. Tot mijn verrassing stuitte ik op een afbeelding die mijn aandacht trok. 

Via, via, kwam ik op een blog terecht in Engeland. Hier zag ik een afbeelding van een poster met daarop een Engelse Hymn omlijst met vogels ed. Deze hymn "All things bright and beautiful" vind ik een prachtige hymn. Toen onze DS bij het jongenskoor was en onze DD bij het meisjeskoor zat hebben zij dit beiden meerdere keren gezongen. Vooral ook tijdens concerten natuurlijk. Ik werd ontroerd door de mooie tekst [en muziek] toen en nu nog altijd. Toen ik dan ook die poster zag gingen mijn gedachten terug naar vroeger. Naar een nu afgesloten mooie muzikale periode in ons leven. 

Ik plaatste vervolgens een reactie op het blog met de poster en stelde de vraag of de blogster mij de poster in groot formaat zou willen sturen. De reactie plaatste ik op 20 mei en ik dacht al dat ik niets meer zou horen, maar het moment was afgelopen woensdag daar. Ik kreeg een reactie op mijn reactie en ik kreeg de poster met email gestuurd. Bijzonder dat dit zo allemaal verloopt. Ik was er wel blij mee. Een dierbare herinnering aan vroegere tijden. En nog altijd vind ik het een prachtige hymn. 

Nadat ik dit zo allemaal door me heen liet gaan, bedacht ik me dat er waarschijnlijk ook wel een borduurpatroon van zou kunnen zijn. Zo bedacht zo gedaan en na wat internetten stuitte ik inderdaad op meerdere borduurpatronen. Ik moet ze als compleet pakket aanschaffen en dat is nogal een uitgave zo over de grenzen, maar ik denk dat ik het t.z.t. wel ga aanschaffen. Ik wil wel graag het patroon en dan wil ik zelf beslissen over hoe en wat ik het wil gaan verwerken. Wordt nog wel eens vervolgd. 

"All things bright and beautiful" gaat natuurlijk ook op voor de tuin in bloei en in wording. Ik maakte een paar foto's. Een goed weekend gewenst. 

De ouderwetse rode geranium blijft altijd een eyecatcher. Vooral met zo'n vrolijke strik erbij. 

Pioenroos bijna in de bloei, de plant zit vol met knoppen. Dit is er  één van. 

Aardbei in de pot

Heerlijke besjes al aan de struik

Twee prachtige roze met witte bloemen gekocht op de Pinkstermarkt, bloeien uitbundig op de tuintafel. Ik heb er net het zicht op vanuit mijn plekje aan de tafel. Zo nu en dan even mee praten en een liefdevolle verzorging helpt. 

Het normale dagelijkse leven en vorderingen

Zo langzamerhand komen we weer in een normaal patroon. Bijna alle huishoudelijke taken heb ik weer op me genomen en komt alles in een gewoon ritme. De oefeningen gaan gewoon door want het laatste hobbeltje moeten we nog nemen. Ik schrijf "we", omdat ik dit samen oefen met de fysiotherapeut. Het gaat de goede kant op, maar de laatste 10% zijn altijd het moeilijkst. Ik werk 6 uur op therapeutische basis en dat is ook wel fijn. Gelukkig mogen we genieten van prachtig weer. Dus tussen de bedrijven door zitten we heerlijk in de tuin. 

Borduren komt momenteel niet zo veel van. Wij hadden ook nog een arbeidsintensief zakelijk klusje wat veel tijd vergde en a.s. weekend hebben we het slotconcert met de muziek. Dus drukte alom. Toch ben ik al weer een heel stuk gevorderd. Omdat het steeds kleine projectjes zijn verveelt het helemaal niet. Ik noteer alle uren om eens te zien hoe lang je nu met zo'n project bezig bent. 

De vereniging "Merkwaardig" bestaat dit jaar 25 jaar. Ik kreeg de nieuwste aflevering van het blad mét een verrassing. Dit is een tijdloze agenda met allemaal afbeeldingen van borduurwerken. Een prachtig geschenk. Hierin noteer ik natuurlijk wetenswaardigheden over mijn borduurwerkjes, maar ook over andere memorabele gebeurtenissen. O.a. wanneer ik mijn nieuwe prothese heb gekregen en het nieuws dat onze DD in één keer het rijbewijs gehaald heeft. Ze was behoorlijk zenuwachtig, maar het kwam helemaal goed. Nu tuft ze dus ook regelmatig in mijn gele Ford Ka rond. We moeten er haast een agenda op na houden wie, wat en wanneer, want onze DS wil natuurlijk ook wel eens ergens heen. Ach ja, zo gaat dat. Gelukkig kan ik ook al weer fietsen, dus als de nood aan de vrouw komt!